Savoir vivre – zapomniana sztuka życia.
Savoir vivre – zapomniana sztuka życia.
Savoir – vivre, bon – ton, kindersztuba to określenia, które w potocznym języku funkcjonują jako synonimy dobrego wychowania. Niby wszyscy wiedzą, co to znaczy być dobrze wychowanym, ale w praktyce często okazuje się, że od wiedzy do umiejętności właściwego zachowania się droga bywa daleka.
Savoir vivre – sztuka życia
Savoir – vivre to pojęcie wywodzące się z języka francuskiego, oznaczające dosłownie „znajomość życia”. Ta umiejętność życia wiąże się z ogładą, dobrymi manierami, znajomością towarzyskich konwenansów i zwyczajów obowiązujących w danej grupie towarzyskiej. Osoba dobrze wychowana potrafi odnaleźć się w różnych sytuacjach towarzyskich, zna obowiązujące w nich formy i reguły grzeczności, a swoim zachowaniem okazuje innym osobom poważanie i nie uraża niczyich uczuć.
Krótka historia savoir – vivre
Współczesne zasady polskiego bon – tonu mają swe korzenie w staropolskiej tradycji, kiedy to wyższe klasy społeczne: arystokracja, ziemiaństwo oraz szlachta klasy swoimi zachowaniami prezentowały ściśle sprecyzowany zespół wartości. To z nich ewoluowała inteligencja – nowa klasa, która szczególne znaczenie nadawała niematerialnym wartościom – kulturze, inteligencji, moralności, wartościom duchowym i etykiecie. To właśnie inteligencji zawdzięczamy pielęgnowanie zasad savoir vivre i upowszechnianie go w społeczeństwie.
Których dziedzin życia dotyczy savoir vivre?
Zasady savoir-vivre’u realizowane są przede wszystkim w kilku głównych dziedzinach życia. Pierwszą z nich jest sztuka nakrywania i podawania do stołu oraz jedzenia i picia. Dobre wychowanie obejmuje też wiedzę dotyczącą eleganckiego wyglądu, prezencji ubioru dostosowanego do okazji. Człowiek wychowany w duchu kindersztuby wie, jak powinien zachować się w miejscu pracy, na spotkaniach rodzinnych czy też podczas przyjęć i imprez. Savoir vivre reguluje też zasady komunikacji między ludźmi (w tym tej telefonicznej i internetowej). Warto pamiętać, że choć zasady savoir – vivre są zależne od kultury i w zależności od danego państwa, mogą się od siebie różnić, to ich znajomość jest zawsze wyznacznikiem kultury osobistej.
Podstawą bon – tonu jest poszanowanie drugiego człowieka
Laikowi savoir – vivre może wydawać się skomplikowanym zbiorem nieżyciowych zasad, zupełnie bezwartościowych i nieistotnych. Niektórzy ludzie oficjalnie podważają sens bon – tonu, twierdząc, że znajomość zasad dotyczących nakrywania do stołu czy informacji o tym, kto powinien pierwszy powiedzieć „dzień dobry” nie niesie za sobą żadnej wartości. Jednak warto pamiętać o tym, że wszystkie zasady savoir – vivre (nawet te pozornie mało istotne) wiążą się z podstawową zasadą: uważności i szacunku wobec drugiego człowieka. Człowiek dobrze wychowany swoje relacje z innymi opiera na poszanowaniu ich godności i tolerancji. Okazuje też bliźnim życzliwość i uprzejmość. Dlatego, jeśli będziemy się w swoim zachowaniu kierować szacunkiem i uprzejmością, z łatwością unikniemy towarzyskich gaf.
Jaki powinien być człowiek dobrze wychowany?
Człowiek dobrze wychowany powinien charakteryzować się określonym zestawem cech. Uznany polski specjalista z zakresu savoir vivre, dr Stanisław Krajski opisuje człowieka dobrze wychowanego jako wspaniałomyślnego, wyrozumiałego i wielkodusznego. Człowiek realizujący zasady savoir – vivre powinien być szczodry i hojny, powinien postępować sprawiedliwie i z honorem. Jego stosunki z bliźnimi powinna cechować ustępliwość, łagodność oraz takt. Niezależnie od sytuacji, powinien on być grzeczny, opanowany, szczery i odnosić się życzliwie do drugiego człowieka. Innymi istotnymi cechami dobrze wychowanej osoby są skromność, elegancja i dyskrecja.
Dziecko i kindersztuba
Dobre wychowanie to kapitał, w który dziecko powinni wyposażyć jego opiekunowie. Zasady savoir – vivre przyswajamy od najmłodszych lat. Dzięki kindersztubie dziecko, które opuszcza dom rodzinny, potrafi należycie zachować się w przedszkolu, szkole, a następnie w sytuacjach zawodowych i towarzyskich. Ludzie cechujący się ogładą lepiej radzą sobie w sytuacjach społecznych i w pracy, łatwiej też jest im uniknąć destrukcyjnych konfliktów.
Moda na lekcje dobrych manier
We współczesnym świecie często zdarza się, że nie tylko nastolatkom i dzieciom, ale też dorosłym brakuje znajomości zasad savoir – vivre. Na szczęście łatwo jest nadrobić braki z dzieciństwa dzięki coraz powszechniejszym kursom bon – tonu. Podczas takich zajęć uczestnicy poznają reguły odpowiedniego zachowania się przy stole, zasady grzeczności i uprzejmości wobec starszych wiekiem i stanowiskiem, uczą się zasad prowadzenia konwersacji, organizowania przyjęć i spotkań towarzyskich oraz tego, jak w elegancki sposób komunikować się z innymi ludźmi w sytuacjach osobistych i zawodowych. Dlatego, jeśli czujemy, że brakuje nam wiedzy na temat zasad savoir – vivre’u, warto zainwestować środki w podobne szkolenie.
